W tym roku w maju, a dokładnie 26 maja minęło 15 lat od założenia Legionu Maryi w Abramowie. Proboszczem parafii był wtedy ś.p. ks. Czesław Puliński a opiekunem i duchowym przewodnikiem wspólnoty, do której przystąpiło 9 sióstr, został ówczesny wikariusz ks. Wojciech Paluch. Obecnie opiekunem Legionu jest ks. proboszcz Wojciech Szlachetka. Jubileusz jest dobrą okazją, aby przybliżyć historię i działalność tego stowarzyszenia i jednocześnie zachęcić do włączenia się do tego ruchu.
Legion Maryi jest stowarzyszeniem ludzi świeckich, działających pod duchowym przewodnictwem kapłanów. Powstał 7 września 1921 roku w Dublinie, stolicy Irlandii. Założycielem Legionu był Irlandczyk, sługa Boży Franciszek Duff (1889 – 1980). Swoją nazwę, symbole i system organizacyjny przejął od starożytnej formacji wojskowej, jaką były legiony rzymskie. Do Polski Legion Maryi trafił po wojnie, w latach czterdziestych za pośrednictwem Anatola Kaszczuka, jednak terror stalinowski panujący w Polsce nie pozwolił wtedy na jego rozwój. Wszystkie stowarzyszenia katolickie musiały zawiesić swoją działalność. Reaktywacja i dynamiczny rozwój nastąpił w latach osiemdziesiątych za przyczyną Papieża Św. Jana Pawła II, który był wielkim orędownikiem Legionu i wielokrotnie udzielał błogosławieństwa dla tego dzieła.
Legion Maryi ma wielostopniową strukturę składającą się z 6 stopni rad. Najniższa rada, która obejmuje jedną parafię, nosi nazwę prezydium, przewodniczy mu prezydent. Prezydium ma swoją patronkę i wezwanie. Prezydium wchodzi w skład Kurii, która obejmuje kilka parafii. Legion Maryi w Abramowie należy do Kurii Królowej Apostołów w Michowie, do której należy jeszcze Kamionka.
Wracając do historii Legionu w naszej parafii – początkową formację grupy prowadziły siostry z Kurii Matki Bożej Królowej Apostołów w Lubartowie, które wspomagały też powstanie wspólnot w sąsiednich parafiach. Ich zaangażowanie, praca, modlitwa, czy zachęta do czytania lektur przyczyniły się do rozwoju, formacji i wzrostu wspólnoty, trzeba dodać że w trudnym okresie, gdy duchowy opiekun uległ wypadkowi i przez pewien okres był wyłączony z pracy. Po okresie formacji czyli około roku i wyborze przewodniczącej, legion zaczął funkcjonować samodzielnie, bez pomocy z zewnątrz.. Na pierwszą kadencję przewodniczącą – prezydentką została wybrana Zuzanna Kozak z Abramowa, która przewodniczy i w obecnej III kadencji, a II kadencji przewodniczyła Anna Kuna. Założycielski skład wspólnoty przez ten okres nie uległ wielkim zmianom. Obecnie do Legionu należy 10 sióstr, 9 z Abramowa (Zuzanna Kozak, Irena Mazur, Jolanta Aftyka, Anna Kuna, Zuzanna Szczepańska, Helena Rodak, Urszula Cieśla, Franciszka Mańka, Teresa Woch) i 1 z Sosnówki (Maria Komsta), większość od samego początku.
Prezydium składa się z członków aktywnych i pomocniczych, (tzw. auksyliatorów), którzy tworzą wspomagające grupy modlitewne, na naszym terenie znajdują się w Wielkolesie (7 osób) i w Dębinach (12 osób).
Celem ruchu jest wspieranie Kościoła na polu ewangelizacyjnym i dążenie do osobistej świętości poprzez modlitwę i pracę apostolską pod przewodnictwem Najświętszej Maryi Panny. Do największych uroczystości Legionu Maryi należy acies, podczas której wszyscy członkowie apostolatu ponawiają swoje zawierzenie Maryi, Królowej Legionu poprzez indywidualne wypowiedzenie słów: „Jestem całkowicie Twój, moja Królowo, moja Matko i wszystko co posiadam jest Twoje”. Ważne jest również coroczne modlitewne spotkanie na Jasnej Górze w Częstochowie organizowane we wrześniu. Często Mszy Św. przewodniczy wtedy opiekun Legionu Maryi z ramienia Episkopatu Polski ks.bp Roman Marcinkowski.
Cotygodniowe spotkania pogłębiające wiarę odbywają się w naszej parafii w każdy wtorek o godz. 18.00. Składają się z trzech części: modlitwy wstępnej (wezwanie Ducha Świętego i różaniec), kateny i modlitwy końcowe. Modlitwy legionowe są zawarte w Tesserze, czyli modlitewniku legionowym. Poza codziennymi obowiązkami modlitwy i spotkaniem wspólnotowym do zadań członków należą prace czynne, czyli apostolstwo w najbliższym otoczeniu. Legioniści najczęściej po dwie osoby odwiedzają rodziny w potrzebie, nawiedzają chorych, rozmawiają z nimi o Bogu, proszą o ofiarowanie cierpienia w różnych intencjach całego Kościoła i poszczególnych parafii. Do innych zadań Legionu należą:
-apostolat duchowej adopcji dziecka poczętego,
– zbieranie podpisów w ważnych społecznie sprawach,
– organizowanie spotkań modlitewnych,
-zakładanie kół różańcowych,
-prace zlecone przez księży: roznoszenie opłatka, prace porządkowe itp.
Apostolstwo w najbliższym otoczeniu w warunkach małego środowiska wiejskiego, a nawet sama przynależność do Legionu, wymaga pewnego przełamania własnego oporu i oporu najbliższych. W miejscu, w których nie ma tradycji tego rodzaju, wyjście do ludzi nie u wszystkich może znaleźć zrozumienie. Można natknąć się na niesprawiedliwe oceny, porównanie do działalności świadków Jehowy, pytania „po co ci to?”. Miłość, czynienie dobra nie potrzebuje rozgłosu ani wrzaskliwej reklamy, odbywa się w ciszy i pokorze serca,a jednocześnie w świadomości, że wszystkie działania polecone są Duchowi Świętemu i to On nimi kieruje oraz to że Matka Boża jest wodzem, wszak jest to Jej Legion.Ta pewność, że modlitwa o pomoc Ducha Św. jest wysłuchana i zawsze przychodzi w porę, pozwala wierzyć, że jest się „prowadzonym”, oddala pokusę pychy, aby „robić po swojemu”.
Każda jednostka parafialna Legionu – prezydium – ma swoją nazwę, w Abramowie parafialna wspólnota przyjęła nazwę – Matki Bożej Dobrej Rady. Na samym początku legionistki chciały wybrać nazwę Patronki parafii – Matki Bożej Szkaplerznej, okazało się jednak, że taka nazwa już występuje i musiały znaleźć inną. Na spotkaniu padła propozycja przewodniczącej, aby grupa przedyskutowała propozycję nazwy, a ona sama, jako że musiała wyjechać, obiecała, że zaproponuje swoja nazwę. Na następnym spotkaniu okazało się, że niezależnie od siebie zaproponowały tę samą. Czasami jeden znak powie więcej niż tysiąc słów.
Wspólnym doświadczeniem sióstr ze wspólnoty, co podkreślają zgodnie, jest to, że trudno byłoby im sobie wyobrazić życie teraz bez niej, bez wspólnych spotkań, modlitwy, towarzyszyłoby im odczucie ogromnego braku. Umiejętność słuchania , zrozumienia innych i siebie, cierpliwość, pokój wewnętrzny są darami życia we wspólnocie.
Zdjęcia A. Górnej z Acies w Michowie.
