Skazanie byłego szefa CBA, który postanowił walczyć z korupcyjnym układem trawiącym nasze państwo od środka, było jasnym sygnałem, że nie żyjemy w całkiem normalnym państwie. Okazało się bowiem, że każdy, kto odważy się podnieść rękę na korupcję, układ i patologie musi się liczyć z tym, że „niezawisłe” sądy III RP mogą mu tę rękę odciąć! Szczególnie jeśli akt oskarżenia konstruuje prokurator z PRL-owskim doświadczeniem… Dlatego też dobrze się stało, że prezydent ułaskawił Mariusza Kamińskiego.
Wyrok 3 lat bezwzględnego więzienia dla Mariusza Kamińskiego za to, że zlecił przeprowadzenie skutecznej prowokacji korupcyjnej (wpadło dwóch urzędników, którzy za łapówkę mieli załatwić w Ministerstwie Rolnictwa odrolnienie określonych gruntów; co istotne – obaj dostali za to kary więzienia) pokazał, że dość duszna atmosfera platformianej rzeczywistości III RP przeszła wówczas w fazę ostrego zagęstnienia. Znamienne jak skazanie Kamińskiego skomentował ówczesny prezydent Bronisław Komorowski: – „Jeśli chodzi o ten wyrok, to wara komukolwiek od wtrącania się, jak pracują sądy. To jest władza niezależna i tak musi być w demokracji. Wara wszystkim politykom rządzącym i opozycji”. Hmm… No cóż – w PRL nominalnie też był „demokracja”, a sądy były „niezależne”…
Między innymi dlatego ludzie w wyborach powszechnych postanowili odsunąć ekipę Platformy od władzy. Zmienił się także prezydent, a więc osoba, której jednym z uprawnień jest stosowanie prawa łaski. W tym kontekście warto przypomnieć, że Lech Wałęsa ułaskawił Słowika – jednego z najgroźniejszych gangsterów lat 90-tych. Aleksander Kwaśniewski – kasjera lewicy i mordercę Petera Vogla. Bronisław Komorowski zdecydował o ułaskawieniu 5 zabójców.
Źródło: http://niewygodne.info.pl/artykul6/02624-Sprawiedliwosc-zatryumfowala-nad-prawem.htm